[para 2011]
quietud.
(Del lat. quietūdo).
1. f. Carencia de movimientos.
2. f. Sosiego, reposo, descanso.
quietude
1.Calidade ou estado do que está quieto, calmo, tranquilo, etc. SIN. calma, paz, serenidade, sosego, tranquilidade. ANT. axitación, desasosego, inquietude.CF. placidez.
inquietude
1. Desexo de coñecer cousas novas ou interese especial por algunha actividade. OBS. Nesta acepción úsase sobre todo en plural. Ten inquietudes vitales. Unha persoa de moitas inquietudes.
