barbeito s.m.
1. Terra de labor que se deixa descansar unha tempada sen sementar. Este ano imos botar palabriñas no barbeito do lugar de arriba, porque a terra xa está descansada. CF. poula.
2. Terra de labor abandonada, non cultivada. s [Deixar, estar] a barbeito. Sen cultivar, en descanso [terreo].
